اولین بازیهای ویدیویی در تاریخ (دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ میلادی) اتفاق افتاد، توسعه آنها به عنوان یک صنعت با دستگاههای آرکید (در دهه ۱۹۷۰) صورت گرفت و ورود گسترده بازیهای ویدیویی بصورت خانگی در (دهه ۱۹۸۰) ممکن شد.
اولین بازی ویدیویی تاریخ چه بود؟ سوالی که پاسخ سادهای ندارد!
به نوعی، Nimrod (1951) یا Oxo (1952) به عنوان اولین بازیهای الکترونیکی در نظر گرفته میشوند اما نه به معنای واقعی. زیرا محدودیت های بالا باعث شده بود این بازی ها درواقع همان بازی های بردگیم یا کاغذی مقوایی اما در قالب ویدیو گیم گنجانده شده باشد
در مثالی بهتر بازی های Tennis for two (1958) یا Spacewar! (1962) از بازی های بودند که در دنیای گرافیک تک بعدی ابتدایی، جز اولین های ویدیو گیم به شمار می رفتند.
از آنجایی که این دستگاهها نمونه اولیه یا دارای ماهیت تجربی و خبری بودند، حتی به بازار عرضه نشدند، زیرا فقط برای ماشینها یا دستگاههایی که منحصراً در مؤسسات تحقیقاتی یا دانشگاهها کار میکردند، آماده شده بودند.
بیایید نگاهی به جزئیات و ویژگیهای این چهار بازی بیندازیم.
میانبرها
1951: nimrod
نیمرود که برای یک رویداد خاص، جشنواره بریتانیا، ساخته شده بود، توسط شرکت فرانتی تولید شد تا با بازسازی بازی ریاضی نیم در دستگاهی که بازیکن را در مقابل دستگاه قرار میداد، بطور پیشفرض عملکرد کامپیوترها را نشان دهد.
با ظاهری آیندهنگرانه و پنلی با پس زمینه ساده چراغ، با الگوریتمی برای حل بازی برنامهریزی شده بود.
در حقیقت بازی Nimrod به جای صفحه نمایش با گرافیک، از لامپهای رنگی استفاده کرده است، به این معنی است که این بازی برخی از مشخصات یک بازی ویدیویی را ندارد و بنابراین هیچ اتفاق نظری در مورد اینکه آیا این یک بازی ویدیویی است یا خیر، وجود ندارد و یک کنسول بازی تک منظوره فوق پیشفرض بیشتر نبود.
Oxo (1952)
همچنین در بریتانیا، اوکسو، یک بازی با ضربدر و صفر – نسخه الکترونیکی تیک-تاک-تو – با استفاده از یک کامپیوتر در یک لامپ اشعه کاتدی، در سال 1952 ظاهر شد.
منشأ این بازی ویدیویی به دانشجوی دانشگاه کمبریج، الکساندر اس. داگلاس، برمیگردد که ساخت آن را به عنوان بخشی از پایاننامه دکترای خود به عنوان نمونهای از کدنویسی یک بازیاراِه می دهد. داگلاس به خاطر این کار، مدرک دکترا دریافت کرد.
1958: تنیس برای دو نفر
این بازی که توسط ویلیام هیگینبوتام توسعه داده شده بود و به عنوان تنیس برای دو نفر ترجمه شده بود، شامل یک اسیلوسکوپ بود که به عنوان صفحه نمایش عمل میکرد.
این شبیهساز تنیس روی میز ببود بعنوان بازی گیمینگ تک بعدی ساخته شد. اینت بازی اولین بازی مولتی پلیر یا دونفره به حساب میومد
تنیس برای دو نفر اولین بازی ویدیویی است که به دو بازیکن اجازه میدهد با استفاده از یک دسته بازی که دارای یک دکمه برای ضربه زدن به توپ و یک چرخ برای کنترل جهت خروج توپ است، بازی کنند.
1962: جنگ فضایی!
بازی Spacewar! که توسط استیو راسل در سال ۱۹۶۲ در MIT (موسسه فناوری ماساچوست) ساخته شد، یک شبیهساز نبرد فضایی برای دو بازیکن همزمان است.
به طور خاص، دو فضاپیما به نامهای آجوگا و وِج، که هر کدام توسط یک بازیکن کنترل میشوند، سعی میکنند در حالی که در یک صفحه دوبعدی در اطراف فضا و یک ستاره مانور میدهند، به یکدیگر شلیک کنند.
این بازی با استفاده از گرافیک برداری و اجرا روی کامپیوتر PDP-1، اولین بازی ویدیویی بود که به موفقیتهایی، به ویژه در سطح دانشگاه، دست یافت. همانطور که در ادامه خواهیم دید، این بازی همچنین در پیدایش ورزشهای الکترونیکی (eSports) نقش دارد.
دهه 1970: ورود دستگاههای بازی آرکید
حالا که اولین بازیهای ویدیویی تاریخ را دیدهایم، بیایید به دهه ۱۹۷۰ برویم، دههای که در آن استفاده از دستگاههای آرکید و عمومی شدن استفاده از آنها در بین عموم مردم اوج گرفت. زمانی که میتوان آن را لحظهای دانست که بازیهای ویدیویی به عنوان صنعتی مرتبط با اوقات فراغت، اوج گرفتند.
اگرچه میتوانیم در مورد نامهای زیادی صحبت کنیم، اما به دلیل اهمیت آنها، قصد داریم بر سه بازی ویدیویی از این دوره تمرکز کنیم: Computer Space و Pong که به دو مورد از بازیهای ویدیویی اصلی که ذکر کردیم مرتبط هستند، و Pac-Man.
با گذشت زمان، این واقعیت که این نوع بازیهای ویدیویی به عنوان دستگاههای آرکید شناخته شدند، باعث شد که خود این نوع بازیها نیز به عنوان بازیهای آرکید شناخته شوند.
در سال 1972، آتاری، شرکت مسئول این بازی ویدیویی، متولد شد.
1980، پک-من یا پک-من: یک رکورد جهانی گینس
در سال ۱۹۸۰، یک بازی آرکید دیگر، در این مورد با اصالت ژاپنی، یعنی پک-من، از راه رسید و تاریخساز شد. علاوه بر این، پک-من که با نام پک-من نیز شناخته میشود، نشاندهندهی تغییری در نوع بازیهایی بود که تا آن زمان موفق بودند.
این دایره زرد رنگ که با ۲۵۵ مرحله قابل بازی، باید در حین فرار از دست چهار روح، نقطهها را بخورد.
این بازی حتی بین سالهای ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۷ با تقریباً ۳۰۰۰۰۰ دستگاه، رکورد جهانی گینس را برای پرفروشترین دستگاه آرکید تمام دوران به دست آورد.
دهه 1980: کنسولهای بازیهای ویدیویی و کنسولهای قابل حمل
ورود بازیهای ویدیویی به خانهها (و حتی خیابانها) نشاندهندهی یک پیشرفت جدید در توسعهی این صنعت بود. بیایید نگاهی به ویژگیهای اصلی این دستگاهها بیندازیم.
کنسولهای بازیهای ویدیویی
اگرچه کنسولهای بازیهای ویدیویی در دهه ۱۹۸۰ محبوب شدند، اما ریشه آنها به دهه ۱۹۷۰ برمیگردد. اولین کنسول بازی ویدیویی در تاریخ چه بود؟ خب، مگناوکس اودیسه در سال ۱۹۷۲ – اگرچه ایده آن از سال ۱۹۶۸ مطرح شده بود – دستگاهی که به دلیل محدودیتهای سختافزاریاش، نه صدا داشت و نه میتوانست امتیاز بازیکنان را بشمارد.
سه سال بعد، در سال ۱۹۷۵، آتاری پونگ، بر اساس یک بازی ویدیویی آرکید با همین نام، در دومین کنسول بازی ویدیویی تاریخ، عرضه شد.
از آن دو کنسول بازی ویدیویی اول تا به امروز، پیشرفتهای مداوم فناوری منجر به پیشرفتهای عظیمی در این دستگاهها شده است که در نه نسل مختلف طبقهبندی میشوند و نسلهای سوم و چهارم (معروف به ۸ بیتی و ۱۶ بیتی) منجر به محبوبیت آنها شدهاند.
ورود مگا درایو در دهه ۱۹۸۰ و مستر سیستم یا نینتندو انترتینمنت سیستم (NES) سگا که سوپر ماریو برادرز یا سوپر نینتندو از دل آن بیرون آمدند، از اولین کنسولهای بازیهای ویدیویی بودند که وارد هزاران خانه شدند.
دهه ۱۹۹۰ نسل پنجم کنسولهای بازی (مانند نینتندو ۶۴ یا پلیاستیشن) را به ارمغان آورد، در حالی که نسل ششم شامل تغییر در قالب بازیهای ویدیویی بود: از کارتریجهای سنتی به دستگاههای ذخیرهسازی بزرگتر مانند دیویدی.
نسل هفتم با دستههای بیسیم و چیزهای دیگر عرضه شد، در حالی که نسل هشتم به اینترنت به عنوان ستون فقرات ارتباطات بین کنسولهای بازی روی آورد. نسل نهم فعلی پیشرفتهای تکنولوژیکی زیادی مانند وضوح 4K یا حتی 8K دارد.
کنسولهای جیبی
در همان زمان، بسیاری از شرکتها در حال توسعه کنسولهای بازیهای ویدیویی جیبی بودند، اولین بازی ویدیویی که با صفحه نمایش LCD مخصوص خود به بازار عرضه شد، Mattel Auto Race در سال ۱۹۷۶ بود.
سه سال بعد، در سال ۱۹۷۹، میلتون بردلی میکروویژن به اولین کنسول بازی دستی با بازیهای قابل تعویض تبدیل شد، فرمتی که تنها ۱۰ سال بعد، در سال ۱۹۸۹، توسط نینتندو با گیم بوی در سراسر جهان رواج یافت.